Όταν οι θεσμοί δεν λειτουργού (ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ)

Συντάχθηκε απο τον/την ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ

Δευτέρα, 23 Μάιος 2011 16:12

Γράφει ο Αυγερινός Ανδρέου Τον Μάιο 2009 η τότε κυβερνώσα τη Χώρα παρέα έκλεισε τη Βουλή, προκειμένου να μην κατηγορηθούν Υπουργοί της για τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων και εάν κατηγορηθούν να μην δικαστούν λόγω παραγραφής αυτών. Η καθεύδουσα επί μία διετία δικαστική εξουσία μάλλον εξυπηρετήθηκε από την εξέλιξη αυτή για πολλούς αυτονόητους λόγους, διαπιστώσασα στη συνέχεια, ως άλλωστε όφειλε, την επέλευση της παραγραφής. Mutatis mutadis το ίδιο θα συμβεί και με την υπόθεση του πρώην Υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου, την οποία έσυρε από το Αρχείο η τώρα τον τόπο κυβερνώσα Σχολή, περιφέροντας από αίθουσα σε αίθουσα και από γραφείο σε γραφείο ένα άτοφο πολιτικό πτώμα, που η ίδια δημιούργησε, γιγάντωσε, μετεώρισε και πύργωσε και καμώνεται ότι δήθεν δεν αντελήφθη το πράγμα! (24/5/2011) Όλα αυτά, βέβαια, γίνονται για φτηνή κατανάλωση, μήπως κατευναστεί έστω επί σμικρόν η απολύτως δικαιολογημένη οργή του λαού, ο οποίος πιστεύει βαθειά και στερρά ότι η πατρίδα προδόθηκε από τους ανθρώπους, τους οποίους το πολίτευμα έθεσε ακριβώς προς φύλαξη των ιερών της. Τα τελευταία 130 χρόνια της πολιτικής μας ζωής το ελάχιστο δεν άλλαξε στον τόπο μας. Στις 22 Οκτωβρίου 1881 η Βουλή διαλύθηκε δήθεν "για να διεξαχθούν εκλογές με τη συμμετοχή και του πληθυσμού των περιοχών της Θεσασαλίας και της Άρτας, οι οποίες μόλις είχαν προσαρτηθεί με την από 3/15.6.1881 Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που συνήφθη μεταξύ της Ελλάδος και της Οθωμανικής Αυτοκτατορίας", αλλά στην ουσία για να μην κατηγορηθούν οι ένοχοι Υπουργοί. Ο ανεξάρτητος, φιλοπρόοδος και φιλολαϊκός βουλευτής Αριστείδης Οικονόμος, πρών Δικαστής και Εισαγγελέας Εφετών, έγραφε στην εφημερίδα " Νέαι Ιδέαι" στις αρχές Δεκεμβρίου 1881: "...Σύνθημα του εκλογικού αγώνος είναι το Ειδικόν Δικαστήριον και η αμείλικτος του υπερτάτου της πολιτείας νόμου εφαρμογή. Ο οργανισμός του Υπουργοδικείου δεν μας αρκεί. Πρέπει να εισαχθώσι εν αυτώ στοιχεία λαϊκώτερα και οι μεγάλοι των αρχαίων δικαστηρίων αριθμοί. Όταν ο μικρός εγκληματίας δικάζηται υπό του Λαού, είναι αντίφασις επικίνδυνος ο μέγας εγκληματίας να δικάζηται υπό των προνομιούχων δημιουργημάτων του. Εγένετο τοσάκις κακή χρήσις του δικαιώματος της διαλύσεως της Βουλής, ώστε εφθάσαμεν εις το ακατανόμαστον πόρισμα, ότι η τελευταία Βουλή διελύθη, ίνα μη κατηγορήσει τους ενόχους υπουργούς. Μεγαλύτερον σκάνδαλον δεν ηδύνατο να υπάρξει....."! Είναι αλήθεια ότι υπάρχει στην πολιτική μας ιστορία και μία περίπτωση που οι θεσμοί λειτούργησαν. Στο τέλος του 1874 και αρχές του 1875 κυκλοφόρησαν φήμες ότι Μητροπολίτες κατέλαβαν τον επισκοπικό τους θρόνο (τότε Αρχιεπισκοπικό) της νεοπαγούς Εκκλησίας της Ελλάδος χρηματίζοντας Υπουργούς της Κυβέρνησης του Δ.Βούλγαρη. Πολλοί είπαν ότι δεν θα έπρεπε να γίνει καν διερεύνηση του θέματος για να μην πληγούν οι θεσμοί. Όμως ο Αριστείδης Οικονόμος, λίγους μήνες αφ' ότου διορίστηκε από Κυβέρνηση του Χαριλάου Τρικούπη Εισαγγελέας Εφετών "δίδει το σύνθημα της καταδιώξεως". Ο άριστος αυτός Δικαστικός λειτουργός και υπέροχος πατριώτης (που όλοι τον αγνοούν στους καιρούς μας) απηύθυνε στη Βουλή το υπ' αριθμ. 6530/6-10-1875 έγγραφό του, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει: "Διάφοροι φήμαι κατά τας τελευταίας προχειρίσεις εις τους επισκοπικούς θρόνους Αργολίδος, Μεσσηνίας, Πατρών και Κεφαλληνίας (Ιούλιος- Νοέμβριος 1874) έθεσαν εις προσοχήν την επί της καταδιώξεως των εγκλημάτων εισαγγελικήν των Αθηνών αρχήν. Διεδίδετο, ότι οι προχειρισθέντες επίσκοποι κατέβαλον σπουδαίας κατά το μάλλον ή ήττον χρηματικάς ποσότητας προς απόκτησιν των προμνησθεισών αρχιεπισκοπών. Ήσαν ψευδείς αι φήμαι αύται; Έπρεπε να τιμωρηθούν οι εργάται αυτών, καθόσον προσεβάλοντο ιερώταται εν τη Πολιτεία και τη Εκκλησία βάσεις, τας οποίας ο ποινικός νόμος ουδαμώς εννόησε ν' αφήση έρμαιον εις την κακοβουλίαν. Ήσαν αληθείς αι φήμαι αύται; Έπρεπε ν' αποκαλυφούν οι απατήσαντες τους αρχιερείς...". Στις 22/12/1875 η Βουλή πατέπεμψε σε δίκη τους Μητροπολίτες Πατρών, Κεφαλληνίας και Μεσσηνίας με την κατηγορία της σιμωνίας και τους Υπουργούς της παραιτηθείσης Κυβέρνησης Βούλγαρη, Β. Νικολόπουλο και Δ. Βαλασσόπουλο με την κατηγορία της παθητικής δωροδοκίας, προς δε και τον Ειρηνοδίκη Π. Οικονομόπουλο και τους ιδιώτες Ν. Πετρή και Δ. Χαριτάκη ως συνεργούς. Στην πρώτη αυτή υπόθεση περί ευθύνης Υπουργών του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους το Δικαστήριο υπό την προεδρία του Προέδρου του Αρείου Πάγου Δημητρίου Βάλβη, επέβαλε στον Δ. Βαλασσόπουλο φυλάκιση ενός έτους, τριετή στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του και πρόστιμο 56.000 δρχ., στον Β. Νικολόπουλο φυλάκιση δέκα μηνών, στους Μητροπολίτες την υποχρέωση επιστροφής στο διπλάσιο των χρηματικών ποσών που είχαν καταβάλει στους δωροδοκηθέντες Υπουργούς, στους Π. Οικονομόπουλο και Δ. Χαριτάκη φυλάκισηη τεσσάρων και δύο μηνών, αντίστοιχα. Ο Ν. Πετρής αθωώθηκε. Αυτή ήταν η απάντηση στην εξαχρείωση των πολιτικών εκ μέρους "των κατ' επάγγελμα κρινόντων τον κόσμο", κατά τη γνωστή φράση του δασκάλου της νομικής επιστήμης αειμνήστου Κων/νου Τριανταφυλλοπούλου. Όταν λοιπόν οι θεσμοί λειτουργούν το δίκαιο επιβάλλεται, η ηθική νικά, το κακό εκριζώνεται, η ισορροπία αποκαθίσταται και οι πολίτες σέβονται και εμπιστεύονται την εξουσία και η πατρίδα πορεύεται καλά. Είναι κατάδηλο ότι η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος των τελευταίων 25 χρόνων είναι προχωρημένη και μάλλον μη αναστρέψιμη. Εγεννήθη εν δόλω και μάλλον θα αποβιώσει εν δόλω. Οι πλείονες των χειρισθέντων δημόσιες υποθέσεις έχουν βαρύτατες ευθύνες, πολιτικές και ποινικές, για την κακή τους πορεία. Πάντως όλοι μαζί, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, αποδόμησαν τη Χώρα, την υποδούλωσαν σα ξένα οικονομικά συμφέροντα, αλλοίωσαν συνειδητά την πληθυσμιακή της σύνθεση και εξεχρείωσαν τον υπερήφανο λαό της. Πλέον μία και μόνη οδός φαίνεται βατή: η συνολική απομάκρυνση όσων στα χρόνια αυτά υπηρέτησαν την Βουλευτική ή Κυβερνητική εξουσία και έχουν ως εκ τούτου ευθύνη για το κατάντημα και την υποδούλωση της Χώρας, με πράξεις, παραλείψεις, σιωπή και συγκάλυψη ή ανοχή ενόχων. Αυτό δεν μπορεί να γίνει νομοθετικά, βέβαια, γιατί ένας τέτοιος νόμος θα ήταν σαφώς αντισυνταγματικός, αλλά με εκούσια αποχώρηση των συνελλήνων αυτών ή με την μαζική καταψήφισής τους στις επόμενες εκλογές και την υπερψήφιση άλλων αφθάρτων πολιτών, εκ των σπλάχνων των εργατικού λαού. Ο Αυγερινός Θ. Ανδρέου είναι Δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών