Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα από την πλευρά μου να καταδικάσω τη δράση για μία ακόμη φορά των κουκουλοφόρων που αυτή την ώρα επιτίθενται σε πολίτες που διαδηλώνουν ειρηνικά έξω από τη Βουλή. Θέλω να στιγματίσω αυτή τη δράση τους που πολλές φορές κάνουν την ίδια δουλειά σε τόσο σημαντικές μέρες και σε τόσο σημαντικές αγωνίες για τον ελληνικό λαό. Είμαστε εδώ να αφουγκραστούμε τις αγωνίες του ελληνικού λαού. Είμαστε εδώ για να βουλευθούμε όπως πρέπει για το έθνος και την πατρίδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από δύο εβδομάδες συνάντησα τον Πρέσβη της Σλοβακίας στην Ελλάδα και έστειλα επίσης μία επιστολή ως Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας των δύο Κοινοβουλίων, της Ελλάδας και της Σλοβακίας στην ομόλογό μου, στην αντίστοιχη Πρόεδρο της Ομάδας Φιλίας. Ως γνωστό η Σλοβακία είναι η τελευταία χώρα από τις δέκα επτά χώρες της Ευρωζώνης που ψήφισε την οικονομική ενίσχυση της χώρας μας, γιατί ως είναι γνωστό αντιδρούσαν στην οικονομική ενίσχυσή της. Πολύ εύλογα αντιδρούσαν γιατί είναι μία χώρα φτωχή, είναι μία χώρα μικρή που οι συντάξεις κυμαίνονται στα 350 ευρώ με 450 ευρώ το μήνα, όταν οι δικές μας συντάξεις είναι αυτές που είναι.
Πραγματικά δέκα επτά χώρες της Ευρωζώνης, δέκα επτά Κοινοβούλια Ευρωπαϊκά είχαν την ευαισθησία να ψηφίσουν την οικονομική ενίσχυση της Ελλάδας. Αντιλήφθηκαν καλύτερα από εμάς εδώ πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση την οποία διατρέχουμε εμείς, πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση την οποία διατρέχει η Ελλάδα και η χώρα και πού μπορούμε να οδηγηθούμε.
Πραγματικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα καταθέσω αυτές τις επιστολές με ένα τετρασέλιδο με το τι έχει πετύχει η Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια και στα ελληνικά και στα αγγλικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Την Κυριακή ο Πρωθυπουργός δίνει μία κρίσιμη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλες και κάλεσε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να πάνε μαζί. Το τελευταίο διήμερο πάρα πολύς κόσμος, πάρα πολλοί συμπατριώτες μου είπαν: «Πόσο ωραίο θα ήταν για την Ελλάδα, πόσο πολύ θα έδειχνε η Ελλάδα ότι θέλει να σωθεί εάν τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, ο Πρωθυπουργός και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον στις τελευταίες εκλογές περίπου το 80% του ελληνικού λαού να ήταν μαζί εκεί, έστω και συμβολικά, έστω και αν δεν συμφωνούσαν σε αυτό που είπε ο κ. Σαμαράς σε εθνική γραμμή». Δεν θα μπορούσαν να καθίσουν οι δύο ηγέτες και μέχρι την Κυριακή να βρουν μία κοινή θέση, μία κοινή στάση για την Κυριακή στο Συμβούλιο Κορυφής; Έχουν άλλη δουλειά να κάνουν πιο σοβαρή από αυτή; Δεν θα μπορούσαν να καθίσουν όσες ώρες χρειαζόταν; Φυσικά και θα μπορούσαν. Και όμως αυτή η προσπάθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τορπιλίστηκε δύο φορές: Και τον Ιούνιο όταν έγινε προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας και τώρα. Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι φταίει ο κ. Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς λέει ότι φταίει ο κ. Παπανδρέου. Εμείς λέμε ότι φταίτε εσείς και εσείς λέτε ότι φταίμε εμείς.
Δεν έχει καμία αξία για τον ελληνικό λαό, για τον κόσμο, το ποιος φταίει. Σημασία έχει ότι την Κυριακή μπορούσαν να είναι και οι δύο εκεί. Σε κάθε περίπτωση, το Σάββατο που έχει Σύνοδο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν μπορεί ο κ. Σαμαράς με το συνταγματικό θεσμικό ρόλο που έχει να κάνει αυτή τη δουλειά που πρέπει στη Σύνοδο αυτή και να διαπραγματευθεί;(...)
Ποιοι είναι οι ηγέτες του Λαϊκού Κόμματος; Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, οι πιο ισχυροί ηγέτες της Ευρώπης. Δεν μπορεί να τους πείσει για το ορθόν της δικής του οικονομικής πολιτικής, έτσι ώστε την επόμενη μέρα να πουν στον κ. Παπανδρέου στην Σύνοδο Κορυφής «κύριε Παπανδρέου, είναι λάθος η δική σας πολιτική. Ο κ. Σαμαράς λέει τα σωστά, τον κ. Σαμαρά πρέπει να ακούσετε»; Αυτά είναι πράγματα τα οποία δεν αντέχουν σε καμία κριτική, δεν έχουν καμία σοβαρότητα. Κι ενώ δεκαεπτά κοινοβούλια, όπως είπα στην αρχή, ψήφισαν για τη χώρα μας, εμείς εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν έχουμε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που λέει ο κ. Σαμαράς συνεχώς, ότι θα πάει να διαπραγματευθεί, εμένα μου θυμίζει αυτό που έλεγε ο Καραμανλής πριν το 2004, ότι «όταν θα γίνω κυβέρνηση, θα πηγαίνω στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας να διαπραγματεύομαι για τους αγρότες». Στα πεντέμισι χρόνια που ήταν Πρωθυπουργός δεν πήγε ούτε μία φορά για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων αγροτών! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τέτοιου είδους διαπραγμάτευση θέλει να κάνει και ο κ. Σαμαράς.
Να έρθω τώρα λίγο στο νομοσχέδιο και να πω δυο πράγματα. Στο νομοσχέδιο, κύριοι Υπουργοί, δεν αξίζει να αναφερθούμε καθόλου, παρά μόνον αν εξαιρέσουμε λίγες ρυθμίσεις οι οποίες κινούνται στη θετική κατεύθυνση, όπως είναι η κινητικότητα, που είναι πολύ σημαντική. Εγώ θα σας αναφέρω, για παράδειγμα, ότι στη δική μου περιοχή, στην Άρτα, εννέα αγροτικά ιατρεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν επειδή δεν υπάρχουν γιατροί. Αν υπήρχε αυτή η κινητικότητα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Και ασφαλώς δεν αντέχουν σε καμία κριτική οι άλλες ρυθμίσεις. Είναι ρυθμίσεις οι οποίες έχουν έναν στόχο και μόνο: τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Και αναφέρομαι και στις μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και στην εργασιακή εφεδρεία. Νομίζω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε άλλες καταστάσεις, με άλλες επικρατούσες συνθήκες, δεν θα μπορούσε να φέρει τέτοιου είδους διατάξεις. Δυστυχώς, όμως, το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο, κυρία Πρόεδρε, και δεν αντέχει ο κόσμος πισωγυρίσματα, δεν αντέχει η χώρα πισωγυρίσματα. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά.
Θα έλεγα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πολλοί έχουν προεξοφλήσει την χρεοκοπία της χώρας. Εμείς όμως είμαστε εδώ. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι εδώ, όρθιος. Παλεύουμε και δίνουμε μια άνιση μάχη. Πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. Θα τη δώσουμε αυτή τη μάχη. Την πιστεύουμε. Η χώρα είναι ακόμα όρθια και ζωντανή κι όσο πιστεύουμε εμείς κι όσο αγωνιζόμαστε κι όσο είμαστε ενωμένοι, έστω εμείς οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι εκατόν πενήντα τέσσερις, οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» που μείναμε να προσπαθούμε να σώσουμε τη χώρα, θα φανεί φως στο τούνελ πολύ σύντομα. Να είστε βέβαιοι!
Σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από δύο εβδομάδες συνάντησα τον Πρέσβη της Σλοβακίας στην Ελλάδα και έστειλα επίσης μία επιστολή ως Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας των δύο Κοινοβουλίων, της Ελλάδας και της Σλοβακίας στην ομόλογό μου, στην αντίστοιχη Πρόεδρο της Ομάδας Φιλίας. Ως γνωστό η Σλοβακία είναι η τελευταία χώρα από τις δέκα επτά χώρες της Ευρωζώνης που ψήφισε την οικονομική ενίσχυση της χώρας μας, γιατί ως είναι γνωστό αντιδρούσαν στην οικονομική ενίσχυσή της. Πολύ εύλογα αντιδρούσαν γιατί είναι μία χώρα φτωχή, είναι μία χώρα μικρή που οι συντάξεις κυμαίνονται στα 350 ευρώ με 450 ευρώ το μήνα, όταν οι δικές μας συντάξεις είναι αυτές που είναι.
Πραγματικά δέκα επτά χώρες της Ευρωζώνης, δέκα επτά Κοινοβούλια Ευρωπαϊκά είχαν την ευαισθησία να ψηφίσουν την οικονομική ενίσχυση της Ελλάδας. Αντιλήφθηκαν καλύτερα από εμάς εδώ πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση την οποία διατρέχουμε εμείς, πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση την οποία διατρέχει η Ελλάδα και η χώρα και πού μπορούμε να οδηγηθούμε.
Πραγματικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα καταθέσω αυτές τις επιστολές με ένα τετρασέλιδο με το τι έχει πετύχει η Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια και στα ελληνικά και στα αγγλικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Την Κυριακή ο Πρωθυπουργός δίνει μία κρίσιμη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλες και κάλεσε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να πάνε μαζί. Το τελευταίο διήμερο πάρα πολύς κόσμος, πάρα πολλοί συμπατριώτες μου είπαν: «Πόσο ωραίο θα ήταν για την Ελλάδα, πόσο πολύ θα έδειχνε η Ελλάδα ότι θέλει να σωθεί εάν τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, ο Πρωθυπουργός και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον στις τελευταίες εκλογές περίπου το 80% του ελληνικού λαού να ήταν μαζί εκεί, έστω και συμβολικά, έστω και αν δεν συμφωνούσαν σε αυτό που είπε ο κ. Σαμαράς σε εθνική γραμμή». Δεν θα μπορούσαν να καθίσουν οι δύο ηγέτες και μέχρι την Κυριακή να βρουν μία κοινή θέση, μία κοινή στάση για την Κυριακή στο Συμβούλιο Κορυφής; Έχουν άλλη δουλειά να κάνουν πιο σοβαρή από αυτή; Δεν θα μπορούσαν να καθίσουν όσες ώρες χρειαζόταν; Φυσικά και θα μπορούσαν. Και όμως αυτή η προσπάθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τορπιλίστηκε δύο φορές: Και τον Ιούνιο όταν έγινε προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας και τώρα. Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι φταίει ο κ. Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς λέει ότι φταίει ο κ. Παπανδρέου. Εμείς λέμε ότι φταίτε εσείς και εσείς λέτε ότι φταίμε εμείς.
Δεν έχει καμία αξία για τον ελληνικό λαό, για τον κόσμο, το ποιος φταίει. Σημασία έχει ότι την Κυριακή μπορούσαν να είναι και οι δύο εκεί. Σε κάθε περίπτωση, το Σάββατο που έχει Σύνοδο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν μπορεί ο κ. Σαμαράς με το συνταγματικό θεσμικό ρόλο που έχει να κάνει αυτή τη δουλειά που πρέπει στη Σύνοδο αυτή και να διαπραγματευθεί;(...)
Ποιοι είναι οι ηγέτες του Λαϊκού Κόμματος; Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, οι πιο ισχυροί ηγέτες της Ευρώπης. Δεν μπορεί να τους πείσει για το ορθόν της δικής του οικονομικής πολιτικής, έτσι ώστε την επόμενη μέρα να πουν στον κ. Παπανδρέου στην Σύνοδο Κορυφής «κύριε Παπανδρέου, είναι λάθος η δική σας πολιτική. Ο κ. Σαμαράς λέει τα σωστά, τον κ. Σαμαρά πρέπει να ακούσετε»; Αυτά είναι πράγματα τα οποία δεν αντέχουν σε καμία κριτική, δεν έχουν καμία σοβαρότητα. Κι ενώ δεκαεπτά κοινοβούλια, όπως είπα στην αρχή, ψήφισαν για τη χώρα μας, εμείς εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν έχουμε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που λέει ο κ. Σαμαράς συνεχώς, ότι θα πάει να διαπραγματευθεί, εμένα μου θυμίζει αυτό που έλεγε ο Καραμανλής πριν το 2004, ότι «όταν θα γίνω κυβέρνηση, θα πηγαίνω στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας να διαπραγματεύομαι για τους αγρότες». Στα πεντέμισι χρόνια που ήταν Πρωθυπουργός δεν πήγε ούτε μία φορά για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων αγροτών! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τέτοιου είδους διαπραγμάτευση θέλει να κάνει και ο κ. Σαμαράς.
Να έρθω τώρα λίγο στο νομοσχέδιο και να πω δυο πράγματα. Στο νομοσχέδιο, κύριοι Υπουργοί, δεν αξίζει να αναφερθούμε καθόλου, παρά μόνον αν εξαιρέσουμε λίγες ρυθμίσεις οι οποίες κινούνται στη θετική κατεύθυνση, όπως είναι η κινητικότητα, που είναι πολύ σημαντική. Εγώ θα σας αναφέρω, για παράδειγμα, ότι στη δική μου περιοχή, στην Άρτα, εννέα αγροτικά ιατρεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν επειδή δεν υπάρχουν γιατροί. Αν υπήρχε αυτή η κινητικότητα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Και ασφαλώς δεν αντέχουν σε καμία κριτική οι άλλες ρυθμίσεις. Είναι ρυθμίσεις οι οποίες έχουν έναν στόχο και μόνο: τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Και αναφέρομαι και στις μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και στην εργασιακή εφεδρεία. Νομίζω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε άλλες καταστάσεις, με άλλες επικρατούσες συνθήκες, δεν θα μπορούσε να φέρει τέτοιου είδους διατάξεις. Δυστυχώς, όμως, το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο, κυρία Πρόεδρε, και δεν αντέχει ο κόσμος πισωγυρίσματα, δεν αντέχει η χώρα πισωγυρίσματα. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά.
Θα έλεγα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πολλοί έχουν προεξοφλήσει την χρεοκοπία της χώρας. Εμείς όμως είμαστε εδώ. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι εδώ, όρθιος. Παλεύουμε και δίνουμε μια άνιση μάχη. Πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. Θα τη δώσουμε αυτή τη μάχη. Την πιστεύουμε. Η χώρα είναι ακόμα όρθια και ζωντανή κι όσο πιστεύουμε εμείς κι όσο αγωνιζόμαστε κι όσο είμαστε ενωμένοι, έστω εμείς οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι εκατόν πενήντα τέσσερις, οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» που μείναμε να προσπαθούμε να σώσουμε τη χώρα, θα φανεί φως στο τούνελ πολύ σύντομα. Να είστε βέβαιοι!
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου