Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2012 !!!!

«Αγαπητοί  συμπατριώτες, 
Αφήνουμε πίσω μας μια χρονιά γεμάτη δύσκολες καταστάσεις, επώδυνες αλλαγές και οικονομικές δυσχέρειες, μια χρονιά που δυσκόλεψε  όλους τους Έλληνες. 
Στην αυγή του 2012 θα πρέπει να αναζητήσουμε την ελπίδα και τη θετική σκέψη σαν αντίδραση σ’ ότι μας πίεσε. Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις μας και να προχωρήσουμε μπροστά. Να ξαναβρούμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση και να αντιστρέψουμε ότι αρνητικό έχουμε γύρω μας, κάνοντας το θετικό.ΑΠΟ ΤΟ ΡΑΔΟΒΥΖΙ ΑΡΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Ομοσπονδία Ραδοβυζινών Άρτας - Ευχετήριο μήνυμα


Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΡΑΔΟΒΥΖΙΝΩΝ  για τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων εύχεται, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με υγεία σε όλους τους συμπατριώτες, και  το ΝΕΟ ΕΤΟΣ, να είναι η αρχή του τέλους των δεινών που επισώρευσαν στις πλάτες των αδυνάτων  της πατρίδας μας οι ξένοι ολιγάρχες και οι ντόπιοι υπηρέτες τους που στο όνομα της σωτηρίας μας επιβουλεύονται την υποδούλωση μας και στο όνομα της επιβίωσης μας μεθοδεύουν την εξαθλίωση μας.
                                                                                                                          Ο πρόεδρος
 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΑΜΠΗΣ

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΑΡΤΑ: Θανατηφόρο τροχαίο με 2 νεκρούς





Σήμερα (26-12-2011) πρώτες πρωινές ώρες, στο 68ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Άρτας - Ιωαννίνων, Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που οδηγούσε 31χρονος ημεδαπός συγκρούστηκε με αντιθέτως κινούμενο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που οδηγούσε 54χρονος ημεδαπός. 


Συνέπεια της σύγκρουσης αυτής ήταν να τραυματιστούν θανάσιμα η 49χρονη συνοδηγός και ο 26χρονος επιβάτης του δεύτερου οχήματος, σοβαρά ο 24χρονος επιβάτης του δεύτερου οχήματος και ελαφρά οι οδηγοί των δύο οχημάτων. 

Προανάκριση για τα αίτια και τις συνθήκες του δυστυχήματος ενεργείται από το Τμήμα Τροχαίας Άρτας.

Για κάποιους αυτές οι μέρες θα είναι γιορτές.





 

Αυτά τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά, για πολλούς ανθρώπους δεν θα είναι καθόλου γιορτές και χαρούμενες μέρες, αλλά μέρες που φέρνουνε θλίψη και δοκιμασία. Δοκιμάζονται οι ψυχές εκείνων που δεν είναι σε θέση να χαρούνε, σε καιρό που οι άλλοι χαίρουνται. Παρεκτός από τους ανθρώπους που είναι πικραμένοι από τις συμφορές της ζωής, τους χαροκαμένους, τους αρρώστους, οι περισσότερο, πικραμένοι, είναι εκείνοι που τους στενεύει η ανάγκη να γίνουνε τούτες τις χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοί απ’ αυτούς μπορεί να μη δίνουνε σημασία στη δική τους ευτυχία, μα γίνουνται ζητιάνοι για να δώσουνε τη χαρά στα παιδιά τους και στ’ άλλα πρόσωπα που κρέμουνται απ’ αυτούς. Οι τέτοιοι κρυφοκλαίνε από το παράπονό τους κι’ αυτοί είναι οι πιο μεγάλοι μάρτυρες, που καταπίνουνε την πίκρα τους μέρα νύχτα, σαν το πικροβότανο.

Ίσα-ίσα αυτές τις αγιασμένες μέρες που θα’πρεπε να σμίξουνε πιο κοντά οι άνθρωποι συναμεταξύ τους, «να περιπτυχθώσιν αλλήλους», ίσια ίσια αυτές τις μέρες αποξενώνουνται περισσότερο ο ένας από τον άλλον, χωρίζουνται σε δύο στρατόπεδα ολότελα ξένα τόνα στ’ άλλο, σχεδόν εχθρικά. Από τη μια μεριά είναι οι ευτυχισμένοι οι καλοπερασμένοι, οι καλότυχοι, κι από την άλλη μεριά είναι οι δυστυχισμένοι κι οι παραπεταμένοι. Αναμεσά τους «χάσμα μέγα εστήρικται» κατά τις γιορτές. Κανένα γεφύρι δεν ενώνει τις δυο ακροποταμιές, ενώ τις άλλες μέρες έρχουνται σε περισσότερη συνάφεια. Οι πλούσιοι κι όσοι έχουνε τον τρόπο τους κάνουνε, αλλοίμονο! το παν για να επιδείξουνε τα πλούτη και τα αγαθά τους στους λιμασμένους. Κι’ αυτό γίνεται στ’ όνομα του Χριστού, που γεννήθηκε πάμφτωχος μέσα στο παχνί! Για την γέννηση του φτωχού Χριστού δεν γιορτάζουνε οι φτωχοί σαν και Κείνον, μα γιορτάζουνε οι πλούσιοι, που παίρνουνε για αφορμή την πτώχεια του για να δείξουνε τα πλούτη τους. Μα άραγε, ανάμεσα σε δυστυχισμένους μπορεί να νοιώση κανένας ευτυχισμένον τον εαυτό του;
Μονάχα ένας αναίσθητος μπορεί να νοιώσει τέτοια ευτυχία. Όσο για κείνον που θέλει να επιδείξη στον πεινασμένον και στον στερημένον την ελεεινή του αυτή ευτυχία, αυτός είναι αληθινό κτήνος. Και μ’ όλα ταύτα, υπάρχουνε πολλοί τέτοιοι ανάμεσά μας, στα χρόνια μας, ένω ήτανε σπάνιοι στα παλαιότερα. Είναι κι’ αυτό ένα από τα ωραία που μας έφερε ο μέγας πολιτισμός από τα μεγάλα κέντρα!
Οι γιορτές οι δικές μας σταθήκανε πάντα θρησκευτικές, και γι’ αυτό είχανε κάποιον άλλο χαρακτήρα από τις γιορτές που γιορτάζουνε άλλα έθνη, προπάντων σήμερα, που χωρίς κάποιες αυτοσχεδιασμένες σκηνοθεσίες χωρίς καμμιά σημασία για το πνεύμα του ανθρώπου. Σ’ αυτές τις ψευτογιορτές ξαμολούνται όλα τα βάρβαρα και εγωιστικά πάθη του ανθρώπου, που κυττάζει μονάχα την ευχαρίστηση της σάρκας. Ενώ οι δικές μας γιορτές, επειδή, όπως είπα, έχουνε τη ρίζα τους στη θρησκεία, ήτανε σεμνές, πνευματικές, ώστε να μη σκανδαλίζουνε τους φτωχούς, όσο είναι μπορετό σε σαρκικούς ανθρώπους. Οι πλούσιοι κι οι νοικοκυραίοι αποφεύγανε να πληγώσουνε τους φτωχότερους, και νοιώθανε την ανάγκη να τους ζεστάνουνε και κείνους, στέλνοντας κρυφά στα σπίτια τους διάφορα δώρα, με τρόπο, ώστε να μη τους ταπεινώσουνε, κι έτσι η διαφορά να φαίνεται όσο μπορούσε λιγότερη.
Έτσι μορφωθήκανε τα έμορφα και αγνά έθιμά μας, με ψαλμωδίες που τις λένε ακόμα τα παιδιά στους δρόμους και στα σπίτια, με καμπάνες, με έμορφα αισθήματα, με σεμνές διασκεδάσεις, με εύχροστη συναναστροφή, που δένουνε μεταξύ τους τους ανθρώπους περισσότερο, παρά που τους χωρίζουνε. Μα ο υλισμός κι ο λύκος της αναισθησίας μολεύει σιγά σιγά αυτές τις καλές γιορτές μας, που πολύ έμορφα τις παρομοιάζανε οι αρχαίοι πρόγονοί μας με σταθμούς για να ξεκουραζόμαστε στον μονότονο δρόμο της ζωής μας, λέγοντας: «Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος», που θα πη, «Ζωή δίχως γιορτή, είναι σαν τον μακρύ τον δρόμο τον δρόμο που δεν έχει πανδοχείο να ξεκουραστής».
Κάποιοι μοντερνοποιημένοι κάνουνε τον βαρύ και τον θετικό, τον κύριο που δεν έχει αισθηματολογίες, και λένε πως αυτά είναι αναχρονισμοί κι αδιαφόρετα πράγματα. Αυτοί για μένα είναι ξερίχια ψυχικά, παγωμένες ερημιές, δίχως αγάπη, δίχως χαρά, μα δίχως πόνο. Γιατί χαρά και πόνος είναι δεμένα. Οι τέτοιες ψυχές είναι πάντα νεκρά βουνά του φεγγαριού. Ωστόσο, κάτι τέτοιοι «ορθολογιστές» και «θετικισταί», ξετρελλαίνονται για κάποιες ανόητες ξενόφερτες φέστες και για κάτι μοντέρνα γλέντια που ρεζιλεύουνε τον άνθρωπο, φτάνει που γίνονται κατά το κοσμοπολίτικο μοντέλο που βρίσκεται στα «μεγάλα κέντρα του εξωτερικού». Αυτοί δεν θέλουνε τίποτα από τα δικά μας, που τα λένε όλα «βλάχικα, φτωχικά, ανάξια για ανθρώπους που ξέρουνε τον κόσμο». Τίποτα ελληνικό δεν βρίσκει έλεος στα μάτια αυτών των κουφιοκέφαλων, ακατάδεχτων κι όπως πρέπει κυρίων, που χοτροπηδάνε, ωστόσο, σαν τρελλοί, με τα τσέρκια στο λαιμό, φτάνει που ήρθανε απ’ έξω, από κεί «που ξέρει ο κόσμος να απολαμβάνη τη ζωή»! Τι να πούμε κι εμείς οι άλλοι, τα βλαχάκια, τα φτωχαδάκια, που μας νανούριζε η μάνα μας με τα παραπονετικά τραγούδια της στην κούνια μας, και τώρα δακρύζουμε σαν ακούμε τα τροπάρια και τα κάλαντα, που μας ενώνουνε με τους αγαπημένους μας που περάσανε από τον τόπο μας πριν από μας;
Αδέρφια μου. Φυλάξτε τα ελληνικά συνήθεια μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγιελιώσατε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα. Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού. Μην κάνετε επιδείξεις.«Ευφρανθήτε εορτάζοντες». Ακούστε τι λένε τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα: «Και βάλετε τα ρούχα σας, εύμορφα ενδυθήτε, στην εκκλησίαν τρέξετε, με προθυμίαν μπήτε, ν’ ακούσετε με προσοχήν όλην την υμνωδίαν, και με πολλήν ευλάβειαν την θείαν λειτουργίαν. Και πάλιν σαν γυρίσετε εις το αρχοντικόν σας, ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητόν σας. Και τον σταυρόν σας κάνετε, γευθήτε, ευφρανθήτε. Δόστε και κανενός φτωχού «όστις να υστερήται». Αθάνατη ελληνική φυλή! Φτωχή μα αρχοντομαθημένη, βασανισμένη, μα χαρούμενη και καλόκαρδη περισσότερο από τους ευτυχισμένους της γης, που τους μαράζωσε η καλοπέραση.
Ναι, αδερφοί μου Έλληνες, χαίρετε μαζί με κείνους που χαίρουνται και κλαίτε μαζί με κείνους που κλαίνε, και σ’ αυτή μονάχα θα βρήτε ανακούφιση. Δίνετε στους άλλους απ’ ό,τι έχετε. Το παραπάνω απ’ ότι έχει κανένας ανάγκη, το κλέβει από τον άλλον. «Μακάριον το διδόναι μάλλον, ή λαμβάνειν».
Πολλοί από σας θα’χουνε ίσως περισσότερο από μένα το δικαίωμα να μου πούνε αυτά που λέγω εγώ σε σας. Δεν είμαι «ο ποιήσας και διδάξας», αλλοίμονό μου! Μα για να μη σκανδαλισθή κανένας πως τα λόγια μου είναι ολότελα κούφια, στενεύομαι να πω πως προσπαθώ να μην είμαι ολότελα «ο δάσκαλος που δίδασκε και νόμο δεν εκράτει».
Δεκέμβριος 1958
(Φώτης Κόντογλου, “ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ”)

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΡΑΔΟΒΥΖΙ ΑΡΤΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ

                  Ο ΤΗΛΕΒΟΑΣ  ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ

Στους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα μας εύχομαι το χαρμόσυνο μήνυμα των Χριστουγέννων να γίνει μια όαση παρηγοριάς και ελπίδας που θα ζεστάνει τις καρδιές μας και θα μας βοηθήσει να γίνουμε μια κοινωνία περισσότερης ανθρωπιάς και αλληλεγγύης για να μπορέσουμε όλοι μαζί να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα.Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές με υγεία σε όλους τους συμπατριώτες μας και τις οικογένειές τους.


Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Απόψεις: "Ειδικές οικονομικές ζώνες: το νέο ανέκδοτο..."


.
Οι βόμβες σκάνε η μία μετά την άλλη. Και μας τις σερβίρουν στο πιάτο με ειδική κάλυψη για να μην τις πάρουμε χαμπάρι την στιγμή που σκεφτόμαστε πως θα την βγάλουμε αυτόν και τον επόμενο μήνα.

Τι θέλει να μας πει ο ποιητής με τον όρο ειδικές οικονομικές ζώνες;
 Θέλει να πει ότι σε όποια περιφέρεια υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την εκμετάλευση κάποιου ειδικού χαρακτηριστικού που υπάρχει στην περιοχή απο την επιχειρηματικότητα εκεί θα...

γίνουν κάποιες φορολογικές διευκολύνσεις και θα σπάσει η γραφειοκρατεία ώστε να υπάρχει κίνητρο. Επίσης ακούσαμε ότι οι διευκολύνσεις αυτές θα γίνουν για να προσελκύσουμε νέους επενδυτές από το εξωτερικό(βλέπε Γερμανία,Γαλία κλπ).



Mην χαίρεσαι φίλε συμπατριώτη.
Αυτές τις διευκολύνσεις οι εκπρόσωποί μας στο κοινοβούλιο (ή κυνοβούλιο, όπως θες πες το) δεν τις κάνουν για σένα. Σε εσένα τόσα χρόνια όταν ήθελες να σηκώσεις κεφάλι, να ανοίξεις κάτι καινούριο η πολιτεία σου έβαζε τρικλοποδιές με την απίστευτη γραφειοκρατεία και τους φόρους.

Βέβαια δεν μιλάω για τους επιχειρηματίες-κολλητούς της εκάστοτε κυβέρνησης, γιατί αυτοί τα έπαιρναν έργα με το τσουβάλι και υπερκοστολογημένα επί εκατό από τον φόρο του Έλληνα. Οι νέες διευκολύνσεις γίνονται για χάρη των νέων κατακτητών που θα μπουν στην Ελληνική αγορά με απολύτως ειδικές συνθήκες. Και για να μην ξεχνάμε όλες τις παραμέτρους μπορούμε να αναφέρουμε και τις δηλώσεις που γίνονται από πλευράς της κυβέρνησης αλλά και της τρόϊκα για τις συλλογικές εργασιακές συμβάσεις και την εθνικές συλλογικές συμβάσεις.

Έτσι οι «φίλοι» μας οι Γερμανοί θα μπουν στην Ελληνική αγορά με τις επιχειρήσεις τους, θα έχουν φοροελαφρύνσεις, θα έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από πλευράς του ανάλγητου γραφειοκρατικού μηχανισμού και ταυτόχρονα όταν θα ξεκινήσουν θα έχουν και μισθούς 300-400-500 € το πολύ και τα κέρδη τους θα επιστέφουν στις πατρίδες τους.
Και στις υπόλοπες οικονομικές ζώνες όπου δεν θα υπάρχουν ξένες επενδύσεις θα συνεχισουμε κανονικά όπως παλιά. Σε πολλούς τα παραπάνω ίσως να ακούγονται κραυγές από αριστερά ή συνομοσίες τύπου Λιακόπουλου ή και ακροδεξιές. Αλλά όλα τα παραπάνω είναι πλέον γεγονότα που ακούγονται από επίσημα χείλη.

Ούτε αριστερός είμαι, ούτε φαντασμένος ούτε ακροδεξιός.
Αυτή η φωτιά που ξέσπασε βλέπουμε ότι μας καίει όλους. Δεν είναι μόνο ο άνεργος, δεν είναι μόνο ο εργαζόμενος, δεν είναι μόνο ο συνταξιούχος είναι και ο Έλληνας επιχειρηματίας που από τέτοιες συνθήκες δεν θα αντέξει και θα αναγκαστεί να αποσυρθεί πτωχεύοντας ή βάζοντας λουκέτο στην επιχείρησή του. Ένα καλό παράδειγμα που περνάει στα ψιλά είναι το πρόγραμμα «Ήλιος» το οποίο αφορά την Γερμανική επιχειρηματικότητα στην παραγωγή ενέργειας μέσω ανανεώσιμων πηγών όπως ο Ήλιος και ο Άνεμος που υπάρχουν άφθονα στην πατρίδα μας.

Οι Γερμανοί θα το εκμεταλεύονται, θα το πουλάνε σε εμάς, θα το μεταφέρουν στην πατρίδα τους και εμείς θα είμαστε και οι κερατάδες και οι δαρμένοι όπως λέει ο σοφός λαός. Σε αυτήν την επιχειρηματική δραστηριότητα θα υπάρχουν φορολογικές ελαφρύνσεις χωρίς προηγούμενο καθώς επίσης και μηδενική γραφεικρατεία. Γιατί και από την άλλη πλευρά αν το πάρουμε, ας φανταστούμε χρόνια ολόκληρα αν οι κυβερνήσεις με δημόσια ή ιδιωτική πρωτοβουλία έσπρωχναν τους Έλληνες να εκμεταλλευτούν τον Ήλιο και τον Άνεμο...θα είχαμε «χεστεί» στο τάληρο.

Τα ίδια ισχύουν και για τα κοιτάσματα χρυσού και πετραιλέου στον Ελλαδικό χώρο που και αυτά θα τα εκμεταλευτούν οι φίλοι του κυρίου Παπαδήμου και του κυρίου Βενιζέλου και των άλλων. Γιατί αν τα εκμεταλευόμασταν εμείς και εξαγωγές θα είχαμε, και εισπρακτέους φόρους θα είχαμε αλλά και θέσεις εργασίας. Προς θεού δεν είμαι εναντίον των ξένων επενδυτών και επιχειρηματιών αλλά όλα αυτά εως του σημείου που δεν ξεπουλάμε εθνικό πλούτο.

Γιατί στην προκειμένη περίπτωση αυτό στο χωριό μου έτσι λένε το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ.
Επίσης το λένε και δόλο γιατί τόσα χρόνια μόνο με τον παράγοντα ενέργεια θα είχαμε τεράστια ανάπτυξη και όχι μια πτωχευμένη χώρα. Σε μια τηλεοπτική εκπομπή όπου είχαν συζήτηση τα «μπουμπούκια» μας ένας υπουργός είπε ότι αν δεν αποδεχτούμε τα μέτρα και δεν πάρουμε την έκτη δόση δεν θα έχουμε ούτε καν ζάχαρη. Θα γελάσουμε πολύ αν μας πούνε αυτοί οι «εθνοπατέρες» τι απέγινε η Ελληνική βιομηχανία ζάχαρης.

Αν δεν μπορούμε πλέον να δούμε τον δόλο και όλο το παιχνίδι που παίχτηκε και παίζεται στις πλάτες μας θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και επειδή από μικρός γνώριζα ότι ο Έλληνας δεν σηκώνει την κοροιδία και την σκλαβιά ο καθένας μας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, και δεν μιλάω για τους 300 της βουλής, από αυτούς περιμένω πλέον μόνο καταστροφή.

Μιλάω για εμάς τους πολίτες και εκτός από τις ευθύνες μας πρέπει να αναλάβουμε και δράση.ΗΠΕΙΡΟΣ - ΕΛΛΑΣ 

Πράσινη (υπ)ανάπτυξη δεν θέλατε; Πληρώστε την τώρα!!



(Ανατροπή και στα ενεργειακά με....ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ…)

ΔΕΗ: Πρεμιέρα με αυξήσεις στο ειδικό τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
Κατά 4 ευρώ/ΜWh (μεγαβατώρα) αυξάνεται από την 1η Ιανουαρίου το ειδικό τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Έτσι, για τα νοικοκυριά το ειδικό τέλος θα διαμορφωθεί στα 5,99 ευρώ από 1,95. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μία τετραμελής οικογένεια με κατανάλωση 2.400 Μεγαβατώρες το τετράμηνο, θα πληρώνει στο εξής 12,50 ευρώ, αντί για 6 ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι τι επόμενες ημέρες το υπουργικό συμβούλιο αναμένεται να εγκρίνει και την αύξηση επί των τιμολογίων της ΔΕΗ.

Αύξηση τέλους ΑΠΕ

*** Χαμηλή τάση (νοικοκυριά) από 1,95 ευρώ σε 5,99 ευρώ /MWh

*** Στην υψηλή τάση (βαριά βιομηχανία): από 1,04 ευρώ σε 2,96 ευρώ /MWh (μεγαβατώρα)

*** Στην μέση τάση (αγροτικής χρήσης): από 0,74 σε 2,29 ευρώ /MWh

*** Στη μέση τάση λοιπές χρήσεις: από 1,69 σε 5,35 ευρώ/MWh

*** Στις αγροτικές χρήσεις χαμηλής τάσης: από 0,9 σε 2,96 ευρώ/MWh

*** Στις λοιπές χρήσεις χαμηλής τάσης: από 2,49 σε 7,39 ευρώ/MWh

Πηγή :ΡΑΕ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΩΡΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ?

Είναι δυνατόν να παρακολουθούμε φλυαρόντας τους συνανθρώπους μας να στήνονται στις ουρές για ένα πιάτο ψωμί?

Στην Ελλάδα?

Να διαβάζουμε για παιδάκια που λιποθυμάνε στα σχολεία. Στην Ελλάδα?

Για γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους στη πρόνοια γιατί δεν έχοιυν να τα ταίσουν. Στην Ελλάδα?





Υπάρχει κανένας μωρέ που να έχει τα λογικά του σ΄αυτό εδώ το μπουρδέλο που έχει χτιστεί γύρω μας? Στην Ελλάδα που όπου σπείρεις θα φυτρώσει κάτι. Που και στα πιο δύσκολα χρόνια τα κελάρια στα χωριά και της πιο φτωχής οικογένειας είχαν το λάδι, το κρασί, το μέλι, το ψωμί, το γάλα τα τυριά τους?



Στην Ελλάδα που ακόμα και τώρα να πας στο χωριό μου τα κάστανα σέρνονται κάτω αμάζευτα και τα καρύδια, που κάθε δυο βήματα έχει πηγές με νερό, κι όπου πιάσεις μια τσάπα θα φτιάξεις μποστάνι με ότι γουστάρεις. Που όλο το χώμα ήταν γεμάτο από πατάτες ικανές να θρέψουν όχι οικογένεια αλλά ολόκληρο λόχο?



Τι έχει συμβεί στ΄αλήθεια σ΄αυτό το τόπο για να κυκλοφορούν έτσι κακομοιριασμένοι οι άνθρωποι γύρω? Φοβιτσιάρηδες και ηττημένοι. Προσκυνημένοι και εκβιαζόμενοι από κατακτητές που πετάνε τους λογαριασμούς μέσα στη μούρη απειλώντας και εξευτελίζοντας έναν ολόκληρο λαό?



Δεν υπάρχει τρόπος αυτός ο λαός να του ρίξει κάποιος ένα γερό χαστούκι και να του πει πάρε τα παιδιά σου τα πεινασμένα βρε κακόμοιρε και πήγαινε να σκάψεις ξανά με τα χέρια τη γη να βγάλεις καρπούς. Κλείσε τα μπουρδέλα τα πελατειακά γραφεία που έχεις φάει τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου καταντώντας ένα άχρηστο παράσιτο και ψάξε να βρεις ξανά από την αρχή τη δύναμη και τη περηφάνεια σου.



Μια γη ευλογημένη που κατάντησε ερημιά για να στριγμώνεται ο ραγιάς στις ουρές των Υπουργείων να ζητάει πεσκέσια από τους αφέντες του. Εργοστάσια κλεισμένα, μαγαζάκια αραχνιασμένα. Τεχνίτες που τα χρυσά τους χέρια πατήθηκαν από τις τζιπάρες και τη βρώμα μιας ανούσιας φυλής γεμάτη χολιστερίνη και πατσές που προεξέχουν.



Αφέντες κι οι υπηρέτες ξεπουλημένοι όλοι στην εύκολη μάσα, στη πρόχειρη καλοπέραση, στην άρπα κόλλα ζωή και στις ανούσιες πατριωτικές κορώνες δυο φορές το χρόνο στις εθνικές παρελάσεις τόπος συνάντησης πριν τις μπύρες και τα κοψίδια.



Μας απειλούν ότι θα πεινάσουμε αν δεν κάνουμε τα χουνέρια των εμπόρων των εθνών. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ταπεινωτικό, πιο ξεφτυλισμένο από το να σε κοιτάνε μέσα από τα λουσάτα σαλόνια και να στοιχηματίζουν επάνω σου πως είσαι τόσο ανίκανος που μπορεί να καταντήσεις ναι, να πεινάσεις στην Ελλάδα.



Ο έλληνας που τρώει σάπια βούτυρα αντί για το λαδάκι του, που τα σκάει για να παίρνει ντομάτες και φρούτα απ΄έξω, που καταπίνει σάπιες πατάτες που έρχονται με τα σαπιοκάραβα, που θεωρεί άπιαστο όνειρο πλέον να φάει ένα ψαράκι, που μετέτρεψε το καρβέλι της γιαγιάς του σε πλαστικό τοστ, που ξεπούλησε τα πορτοκάλια του και τα λεμόνια του με αραιωμένους χρωματισμένους χυμούς, που έβαλε ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου να του ξαραχνιάζουν το χωράφι για να είναι στο σκυλάδικο της εθνικής και να ρίχνει γαρδένιες στη Μαρίτσα....



Ναι αυτός ο έλληνας θα πεινάσει κι αυτός και το παιδί του και το εγγόνι του, γιατί είναι ΑΧΡΗΣΤΟΣ.



Και μη μου πει κανείς για εθνικιστικές κορώνες και κουραφέξαλα, γιατί όταν κοιτάς γύρω αυτή τη στιγμή, αν έχεις μια στάλα αξιοπρέπεια, είτε είσαι κόκκινος, είτε μαύρος, είτε πράσινος, είτε μπλε, μόνο ντροπή μπορείς να νοιώσεις για τη συνολική αποχαύνωση και ταπείνωση που δεν έχει παρά μόνο ένα χρώμα. Του πένθους για τη κατάντια μας.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Δεν ωφελεί ο θυμός για όποιον μιλάει για εκπόρνευση των παιδιών μας! Να αποδείξουμε πως δεν έχει δίκιο, χρειάζεται !!!



Εκπόρνευση των παιδιών μας για να επιζήσουν, κάπως έτσι οραματίζονται το μέλλον μας.

Ενας οίκος ανοχής όπου οι νταβατζήδες, οι τσατσάδες διατάζουν και οι εκδιδόμενοι πολίτες τα κάνουν όλα για να επιβιώσουν.

Μοιάζει φυσιολογικό και λογικό σε ανθρώπους που έχουν πλήρη ασυμβατότητα με τη λέξη αξιοπρέπεια.

Το πρόβλημα είναι πως εμείς πρέπει να αποδείξουμε πως αυτά τα λεγόμενα είναι μια θρασύτατη βρισιά κι ένα “λέρωμα” που πρέπει να ξεπλύνουμε με κάθε τρόπο. Θα το κάνουμε?

Η εκπόρνευση ενός λαού έχει τα στάδιά της. Γίνεται σιγά σιγά, ύπουλα στην αρχή και πιο ξεκάθαρα μετά. Μια κουβέντα που πετάχτηκε τυχαία σε μια τηλεοπτική εκπομπή δεν είναι αθώα και αβάσιμη. Ο άνθρωπος που τη ξεστόμισε όπως και όλοι οι άλλοι που εδώ και δυο χρόνια ασελγούν επάνω μας χωρίς καμιά ενοχή έχουν δημιουργήσει την εντύπωση πως είμαστε εν δυνάμει πόρνες.

Δημιούργησαν αυτή την αντίληψη εδώ και πολλά χρόνια όταν έβλεπαν τους πελάτες να σέρνονται στα βουλευτικά γραφεία, να ζητάνε κάθε είδους χάρες και να ξεπουλάνε τη ψήφο τους ακόμα και σε άτομα που βγάζαν μάτι πως είναι λαμόγια, κλεφταράδες, απατεώνες. Οταν έβλπεπαν τους πολίτες να μολύνονται καθημερινά από την αρώστια της απληστίας, της αδιαφορίας για το κοινωνικό σύνολο, του πιο χυδαίου φιλοτομαρισμού, της προθυμίας να παρανομήσουν, να οικονομήσουν εύκολα, να πατήσουν πάνω σε κάθε είδους σκατά για να μασαμπουκώσουν αδιάφοροι ποιος ζει ποιος πεθαίνει κι αν όλο το κράτος καταρρέει κάτω από το ζυγό μιας απίστευτη ρεμούλας.
Βλέποντας λοιπόν αυτά και με δεδομένο ότι δίπλα σε όλη αυτή τη χυδαιότητα οι καλοζωισμένοι τότε γονείς πνευματικά στείροι παρόμοια ανατροφή έδωσαν στα τέκνα τους, τα μεγαλωμένα σαν άψογοι λοβοτομημένοι καταναλωτές και τηλεορασόπληκτοι, υπολογίζουν πως ένα βήμα πιο πέρα, δηλαδή να τα βγάλουν και στο πεζοδρόμιο δεν είναι και σπουδαίο πράγμα….
Ολα αυτά τα κάνουν, όλα αυτά τα λένε γιατί μας βλέπουν σαν ξεφτυλισμένα ανθρωπάκια που ούτε λόγο μπορούμε να αρθρώσουμε, ούτε ΄να αντισταθούμε, ούτε να τους ξεβρακώσουμε. Κι έχουν αποκτήσει περισσότερη σιγουριά για την μιζέρια μας τα δυο τελευταία χρόνια. Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να παρακαλάει κάποιος να δουλεψει με τρια κατοστάρικα ανασφάλιστος και να κάνει κωλοτούμπες στον εργοδότη μη τυχόν και τον διώξει? (ξέρεις πόσα κοριτσάκια αφήνουν το αφεντικό να τους πιάνει το κώλο για να επιβιώσουν αγανακτισμένε μου?)  Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βαράνε αλύπητα και να φουσκώνουν με χημικά ακόμα και παιδιά και γερόντους στις πλατείες και να τρέχεις να κρυφτείς φοβισμένος? (ξέρεις πόσοι γονείς λένε ακόμα και τώρα στα παιδιά ΄μη τυχόν και κατέβεις εσύ με εκείνους τους άλλου στη πλατεία, να καθίσεις ήσυχος και να κοιτάς τη δουλειά σου) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να σε αποκαλεί όλος ο κόσμος τεμπέλη, ρεμπεσκέ και κλεφταράκο και να λουφάζεις απλά συσωρεύοντας οργή που το πολύ πολύ όταν τη βγάζεις να κάνει τόσο θόρυβο όσο μια κούφια κλανιά?
Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι μάθανε τις κορούλες πως το άλφα και το ωμέγα στη ζωή είναι να φοράνε μοδάτα ρούχα, να περιφέρονται στις καφετέρειες και τα μπαράκια ντυμένες σαν καραγκιόζηδες με τα ακριβά κινητά στα χέρια , κούφιες , γεμάτες αγωνία μη πάρει δυο πόντους παραπάνω ο κώλος τους ? (ήδη είναι ουρές οι υποψήφιες που βολιδοσκοπούν πιο γεράκο θα βρουν να του τα πάρουν….)  Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι έμαθαν στους γιους να ξυπνάνε και να κοιμούνται με όνειρο ένα μάτσο παλιοσίδερα και διάφορους τρόπους να λουφάρουν και να βγάλουν εύκολη κονόμα? ( μήπως θέλετε να αναφέρουμε τι γίνεται στα κωλόμπαρα με τους κωλομπαράδες που προσφέρουν γη και ύδωρ για ένα πήδημα από τον νεανία?ακόμα και καινούργιο αμάξι?) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βλέπεις τα παιδιά να δουλεύουν δώδεκα-δεκατέσσερις ώρες τη μέρα, με ψίχουλα, και να τους λες να το βουλώσουν για να κάνουν καριέρα? Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να προωθείς τη κορούλα να βρει ένα καλό κορόϊ΄δο ματσωμένο και το γιο να προσέξει μην τον τυλίξει καμιά ξεβράκωτη?
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Οι κουβέντες μοιάζουν βαριές όταν τις ξεστομίζει κάποιος. Οπως βαρύ μας έπεσε και το μαζί τα φάγαμε, όπως βαρύ μας έπεσαν και τα εξώφυλλα στο focus που μας ξεφτυλίζουν, όπως πολύ βαρύς φυσικά μας έπεσε ο Καρατζαφέρης που μίλησε για τις μανάδες στην Ιταλία που προτίμησαν να δίνουν το κωλαράκι των παιδιών τους στους εισβολείς από το να τα αφήσουν να πεινάσουν. Και βγήκαν πάλι οι Σπαρτιάτες και οι Σουλιώτισσες στο προσκήνιο. Ομως δεν είναι ούτε τα λόγια που ξεστομίζει κάποιος ούτε η οργισμένη αντίδραση που καθορίζουν τις εξελίξεις.
Το αν τελικά θα εκπορνευθούν τα παιδιά μας ή όχι θα το δούμε στο μέλλον. Γιατί στο μέλλον θα φανεί πόσοι κατόρθωσαν να έχουν μεγαλώσει παιδιά που δεν θα στήσουν κώλο για να έοχυν ένα καλύτερο κινητό. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα γλύψουν τα παπούτσια σ΄ενα αφεντικό αλλά θα το στείλουν στο διάολο. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα μυξοκλαίνε γιατί δεν έχουν να πάρουν καινούργια ρούχα και αμάξια. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που θα είναι ικανά να πεινάσουν αλλά να μην τους πιάσουν το κώλο.
Αν το έχουμε κατορθώσει αυτό κι αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας με προσωπικές θυσίες και αγώνες να βγουν στον αγώνα της ζωής με το κεφάλι ψηλά και με όποιο κόστος ακόμα και τη πείνα, χωρίς ΄να φοβούνται, χωρίς να υποκύψουν σε τίποτα τότε μπορούμε να τρίψουμε στη μούρη κάθε πορνολάγνου τα αποδεικτικά στοιχεία της αξιοπρέπειάς μας. Μέχρι τότε όμως δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά κάθε μέρα σε εκπόρνευση βρισκόμαστε κι εμείς και τα παιδιά ΄μας και ακολουθούν και τα εγγόνια μας.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...